Güvenilir ve geçerli bir teşhisi olup ilaç tedavisine başlayan/başlayacak olanlar için, hayatın “Limitless” filmi ve/ya dizisi gibi...

Zaman içerisinde bir şeyleri sürdürebilmemde, bazı davranışları değiştirebilmemde sanırım özümde rasyonel bir insan olmamın ve düşünce...

“Nispeten” toplu eve uyanmak bile çok şeyi değiştiriyor. Kendi dağınığımı “artık” seviyorum yine de toplamaya çalışmaktan...

Eskiden yürürken çok arkamda olan biri beni geçtiğinde tarif edemediğim tuhaf bir şey hissederdim. Sonradan “gizli rekabet” olarak...

Doktora, terapiste, reçeteye, hatta -elinizde reçeteniz olsa da- ilaca bile, erişimin lüks olduğu bir ülkede, kendi kendini teşhis...